گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

جون آقا روم نمی شه دیگه باهات حرف بزنم

اگه با من حرف نزنی بال و پرم رو می کنم

سخت شده نفس زدن دنیا پر از نامردیه

هیچ دلی نمی سوزه زمونه ی بی دردیه

جرم ما مگه چیه که عاشق شما شدیم ؟

بین آدما آقا دیوونه و رسوا شدیم

یکی نیست که حاجت دل خرابمو بده

التماست می کنم بیا جوابمو بده

دیگه از طعنه ی مردم آقا جون خسته شدم

شده قفس دنیا برام یه مرغ پر بسته شدم

پیچیده تو شهرمون که دیگه دوستم نداری

نکنه که راست بگن تو منو تنها بذاری

تو که بهتر می دونی یه عمریه دل اسیرم

بی محلی ام کنی به جون زهرا می میرم

اگه تو ردم کنی به کی بگم دوستت دارم

آقا درمونده شدم به کی بگم دوستت دارم

تو پناه من باشی سر روی پاهات می ذارم

به همه می گم منم مثل شما صاحب دارم