گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

ایها الناس بدانید گدای حسنم

نوکر خسته دل و بی سر و پای حسنم

ایها الناس دلم خانه ی مهرش باشد

همه شب غرق غزل گرم نوای حسنم

منت غیر نباشد به خدا گردن من

شکر لله که مدیون عطای حسنم

یاد آن خیمه ی غارت شده خیمه زده ام

کشته ی سوز دل و درد و بلای حسنم

گرچه در لشکر او میر و سپهدار نماند

من علمدار غم و عشق و صفای حسنم

دوش از اوج سما خسته ندایی آمد

حضرت فاطمه می گفت : فدای حسنم

گفت زهرا نرود روز جزا در آتش

هر که امروز بیاید به عزای حسنم

که کمی اشک بریزد ز برای حسنم