گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

گــر یک قــدم نهـــی به روی دیــدگــان ما

مـا گـریه کــن شـویم تو هم روضـه خوان ما

همـــراه استغــاثـــه ی یابـن الکــریــم دل

صـد یـا کـریـم مــی پـــرد از آسمـــان ما

دل هاسـت کـربـلا و نـمــی دانـم از چــه رو

بــوی بقیــع مـی وزد امشــــب بـه جـان ما

قلبــم بــرای روضه ی زهـــرا گــرفتـه است

در ایــن عــزا مگـــر کـه شــده میــزبان ما

امشب ببین که صاحب ایــن روضــه آمده است

کآتــش گــرفته اســت چنیــن استخــوان ما

امشـــب نگفتـه حاجـــت خــود را گرفته ای

آری  کـریم  آمــــده اینــجـا میـــان مـــا