گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

سوی کوفه میا که پیچیده

بوی غربت میان هر کوچه

باز تکرار بی وفائی هاست

باز دستان بسته در کوچه

**

حسّ دلتنگی قفس دارد

آسمان کوچ کرده از این شهر

عشق و احساس و عزت و غیرت

هم زمان کوچ کرده از این شهر

**

این قبیله چقدر بی دردند

بی حیائی ست خصلت کوفه

مشک‌ها طعم تشنگی دارد

و سراب است بیعت کوفه

**

غربت زائر غریبی را

به نظاره نشسته اند آقا

نیزه نیزه در انتظار تواند

همه پیمان شکسته اند آقا

**

در کمین نگاه مهتابند

بغض ها ، کینه ها ، کبودی ها

و برای تو نقشه ها دارند

کوفیان ، شامیان ، یهودی ها

**

دلشان را  ز کینه ی مولا

دم بدم پر گدازه می کردند

دل من آه ارباً اربا شد

نعل ها را که تازه می‌ کردند

**

دگر آقا چه خوب می‌فهمم

ندبه ی بی جواب یعنی چه

التماس نگاه لب تشنه

ناله ی آب آب یعنی چه

**

ندبه هایی غریب می بارد

صحنه هایی عجیب را دیدم

پرده افتاد ! در همین کوچه

سر شیب الخضیب را دیدم

**

گرد خورشید خون گرفته ی عشق

نیزه ها ازدحام می کردند

سنگ ها بر لبی ترک خورده

بوسه بوسه سلام می کردند

**

سوی کوفه میا که پیچیده

بوی غربت میان هر کوچه

می شود باز داغ ها تکرار

داغ دستان بسته در کوچه

-------------------------------------------------------------------

یوسف رحیمی