گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

شور

ای بانوی مظلومه ، فاطمه معصومه

واژه های عشق و رحمت را تو منظومه

ای شده از فیض وصل یار محرومه

ای مقام تو خرد را سرّ مکتومه

دُخت زهرای قد کمان هستی ، عمه ی صاحب الزّمان هستی

فدای خاک قدمِت ، لطف و عطا و کرمِت

مبالغه نمیکنم ، خود ِ بهشته حرمِت

حرمِت عرش خدا ، مَکتبُ العُلما ، میخونیم همگی با شهدا

بر لب ها زمزمه ای ، یاور همه ای ، کوثر علی و فاطمه ای

****** 

گویم به همه عالم ، به غم و سوز و آه

حرمِت بوی مدینه میدهد وَالله

کرمی کن بر من ِ دلخسته ی گمراه

از گناه و معصیت افتاده ام در چاه

بده راهم که روسیاهم من ، سائل یک نیمه نگاهم من

گرچه اسیر نفسم و ، همیشه همنشینشم

ولی محبّ علی و ، اولاد طاهرینشم

گل گلزار ولا ، به حق ّ شهدا ، کن دعا که بریم کرببلا

بر لب ها زمزمه ای ، یاور همه ای ، کوثر علی و فاطمه ای

دریافت سبک