گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

نوحه

پدر جان وا کن دیده ات را ، تماشا دارد حال زهرا

شوم بی تو تنهای تنها ، پدر جان

خداحافظ پشت و پناهم ، بدون تو ای تکیه گاهم

همین عمر کم را نخواهم پدر جان

ابتا ، شب آخری که پریشان حالی

بود جای مادر کنارت خالی ، به فکر وصالی

مدینه بی تو ماتم سرا شود

خانه ی زهرا بیت‌العزا شود

پای عدو در این خانه وا شود

وا مصیبت بابا مرو مرو

******

بیا بنشین زهرا کنارم ، سرم بر زانویت گذارم

وصیت‌هایی با تو دارم یا زهرا

پس از من با بی احترامی ، بگویم سر بسته کلامی

خوری سیلی از یک حرامی یا زهرا

واویلا ، زمین خوردنت را علی می‌بیند

گلت را کسی با لگد می‌چیند ، به ماتم نشیند

میان آتش بی بال پر شوی

برای میر خیبر سپر شوی

میان خاک و خون بی پسر شوی

وا مصیبت بابا مرو مرو

******

از امشب دیگر سینه زن باش ، از امشب فکر یک کفن باش

کفن نه فکر پیرهن باش عزیزم

حسین آرام سینه ی من ، می افتد زیر پای دشمن

ندارم دیگر تاب گفتن واویلا

کربلا ، حسینی که جایش به عرش اعلاست

تن بی سرش روی خاک صحراست ، کنارش چه غوغاست

رود به غارت پا تا سر حسین

لگد بکوبد بر پیکر حسین

به پیش چشم تو مادر حسین

وا مصیبت بابا مرو مرو