چراغ و چشم رسول خدا امام حسن - امام حسن (ع)
چراغ و چشم رسول خدا امام حسن به جن و انس و ملک مقتدا امام حسن هزار بارم اگر سر جدا شود، دستم ز دامن تو نگردد جدا امام حسن در آن زمان که نبودیم ما، ز لطف خدا ولایت تو عطا شد به ما امام حسن عجیب نیست مسیحا اگر شود بیمار ز خاک کوی تو گیرد شفا امام حسن تمام ارض و سما سفره کرامت توست کریم کیست به غیر از شما امام حسن فدای خُلق کریمت شوم که دشمن هم کند ز کثرت عفوت حیـا امـام حسن هـزار مـرتبه جـانم فـدای آن پدری که کرد با تـو مـرا آشنـا امـام حسن ز کـوه طـور بـود زائـر مـدینه کلیم شود به کوی تو حاجت روا امام حسن که گفته دور بقیع تو نیست زوّاری؟ ستـاده‌اند همـه انبیـا امـام حسن بـه غـربتِ حرم بی‌چراغ تو سوگند که هر دلی حرم توست یا امام حسن بـه روز حشر کـه پیغمبران گرفتارند تو را زنند خلایـق صـدا امـام حسن دهان و صورت و چشم و لب تو را بوسید هـزار بـار رسـول خـدا امـام حسن
