گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

آن باد که آورده ز مقتل خبرت را

پاشیده به هر جا خبر شعله‌ورت را

در سطر خبرهای جهان داغ‌ترین است:

در ظهر عطش سوخته دریا جگرت را

دعوا سر این بود که از نسل غدیری

این قوم فقط داشته بغض پدرت را

از شور غزل‌خوانی تو یکسره می‌ریخت

در نای غزل، نغمۀ نی شعرت ترت را

سرپوش بر این حادثه بگذار که زهرا

بر نیزۀ تقدیر نبیند که سرت را ...

بر نیزه چه بی‌بال و پری، قصد من این است

در شعر به تصویر کشم بال و پرت را

پرواز نکن، تشنۀ یک جرعه حضوریم

تأخیر بینداز به فردا سفرت را

قرآنی و «والفجر» تنت رنگ‌پریده است

تفسیر کنم با چه زبانی سحرت را

برخیز تو ای قاری شیرین دهن امروز

دنیا به تماشا بنشیند هنرت را