گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

زمزمه - واحد

در میان حجره به شور عاشقانه

می کنم گلایه از جور این زمانه

همسرم جفا کرد، چه ها کرد ، به قلب پرشراره ام

همچو مادرم در، جوانی به آسمان ستاره ام

روی بام خانه، شبانه ، نهاده جسم اطهرم

مرغکان پریدند، کشیدند ، سایه به روی پیکرم

قلب من پربلاست ، یاد کرببلاست ، یاد عاشورا می افتم

آه و واویلا از این غم

 ******

خود در این مصیبت از خود گلایه کردم

بهر جد عطشان خود چه ناله کردم

من کجا و شاه، شهید ، کرببلا کجا بود

چون که غصه ی او ، همیشه ، به قلب ماسوا بود

پیکرم اگر برده زیر ، خورشیده تابان خصم من

دشمنی نیامد، بتازد ، با مرکبش به جسم من

قلب من پربلاست ، یاد کرببلاست ، یاد عاشورا می افتم

آه و واویلا از این غم

دریافت سبک