امیر عباسی/شهات امام جواد(ع)/واحد/اگر چه اسیرم به غفلت،رسد لطف مولا
واحد اگر چه اسیرم به غفلت ، رسد لطف مولا به
دادم ز جان شکر حق را بگویم ، که در بند
عشق جوادم شدم مرثیه خوان دلبر ، به سوز و به
آه و به زاری به یاد امام غریبم ، شده اشکم از
دیده جاری به قلبم فتاده ، شرار عزایت جوادُ الائمه ، بمیرم برایت واویلا واغربتا ****** بگویم ز مظلومیِ تو ، به غربت زدی ناله
ها ، آه چه گویم چه گویم چه گویم ، به حجره زدی
دست و پا ، آه عیون جمیع ملائک ، برای شما گریه کرده به عرش برین فاطمه در ، عزای شما گریه
کرده کنیزان به شادی ، و آن هلهله ها شده خون به قلبِ ، پریشان زهرا واویلا واغربتا ****** تنت بر روی بام خانه ، و بر روی آن
سایه افتاده در این روضه خوانی جانم ، کنم از غم
کربلا یاد بگویم ز داغ امامی ، که در قتلگه
لاله تن بود و در تابش نور خورشید ، تن بی سرش
بی کفن بود شده جان عالم ، از این غصه بر لب سلام خداوند ، به سالار زینب یا حسین یابن الزهرا
