محمدحسن قمی/شهادت امام جواد(ع)/شور/تا کاظمین ، پر می زنه مرغ سینه
شهادت امام جواد (ع) شور تا کاظمین ، پر می زنه مرغ سینه ، کنار گنبد می شینه روضه ی مادر میخونه آقایی که ، تو کنج حجره نیمه جون ، به
یاد زهرا بی امون روضه ی مادر میخونه قاتل من زهر شرر بار شد ، قاتل مادر در و دیوار شد در وسط کوچه تو را می زدند ، کاش به جای تو مرا می زدند مادر مادر یازهرا ****** گم شده بود ، صدات تو اون هلهله ها ، حجره
ی در بسته آقا جا داره از غم بخونه با لبای ، تشنه زدی پر تا خدا ، زنده
شده کرب و بلا جا داره از غم بخونه اصغر من کی به زبان آمده ، حرمله با تیر و کمان آمده شیرخواره لحظه ای آروم نداره ، کاشکی از آسمون بارون بباره لای لای علی اصغر ****** قاتل تو ، نداره رحمی به تنت ، رو پشت
بوم بدنت کبوترا داد می زنن با پراشون ، سایه زدن روی تنت ، کفن شد
آخر بدنت کبوترا داد می زنن مگر به کربلا کفن ، به غیر بوریا نبود مگر حسین فاطمه ، عزیز مصطفی نبود مگر کسی که کشته شد ، تنش برهنه می
کنند مگر که کهنه پیرهن ، به پیکرش روا نبود یا حضرت ثارالله ، سیدی یا مولا
