گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

علمــدارم پنــــاهم تکیــه گاهم

تمــام سـرنــوشت خیــمه گاهم

کنــارم غـرق خــون افتـاده اینجا

امیــد خیمـه هــای بــی سپـاهم

مــزن زنجیــر غـم بـر بـال زینب

مـکـش پـا کـوکـب اقبــال زینب

شکستـی پشتــم و از مـن گـذشتی

خــدا رحمـی کنـد بـر حال زینب

ستون خیمـه ام بـی تو خراب است

که بی تو قطره آبی هم سراب است

دو دستـی کـه بـریـدنـد از تن تو

تمــام آرزوهــای ربـــاب است