گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

در شهر تو چه رسم زیباییست
پروانه پیش شمع می خوابد
کسب قمر بی رونق است اینجا
چون دائماً خورشید می تابد

در شهر تو باران نمی بارد
دارد ترانه می چکد انگار
چون نُت به نُت نام تو را برده
پس میشود درمان هر بیمار

معماری صحنت چه رویائیست
با دست بناهای ایرانی
آجر به آجر یک غزل دارد
با نغمه و سبک خراسانی

از قصه های ناب پر گشته
ایوان به ایوان صحن آبادت
کارگر عاشق خدا را دید
از گوشه ی صحن گهرشادت

آهو، کبوتر، این همه عاشق
تو یک تنه آقای اینهایی
از تکه تکه آینه آقا
در گوشه ی هر چشم پیدایی

در شهر تو چه رسم زیباییست
خادم به زائر بد نمی گوید
با خادمت که گرم می گیرم
جز عشق از گنبد نمی گوید

در شهرِ مادر، رسم برعکس است
آنجا طناب و درد می آرند
آنها نمی خواهند مرقد را
چون کینه از گلدسته ها دارند

ایمان کریمی