علی صمدی/ولادت حضرت معصومه(س)/سرود/کاش میشد منم بشم کبوتر
سرود (به سبک در
گنجینه رحمت وا شد) کاش میشد منم بشم کبوتر بزنم پر برسم به دلبر خدایا تو دهه ی کرامت حاجتم همین بوده نه بیشتر یه دلم تو قم ، یه دلم مشهد حرم کریمه و امام رضا منزلم تو قم ، هست دلم مشهد با پای دل حرمت میام رضا لحظه ی پر کشیدن و پروازه تا حرمت رسیدن و اعجازه معجزه از حرمت می‌باره حق بده به این دل آواره تو رئوف و مهربون آقایی عشق تو کرده منو بیچاره ****** مشتریه مشهدت زیاده یه دلیل پنجره ی فولاده اما باب سریع الرضاییت میدونم یقین باب الجواده مجنونم کرده ، گنبد زرده حرم تو یا غریب الغربا تو صفا هستی ، تو منا هستی کعبه ی دل تویی حج فقرا سقاخونست یا میخونست من موندم یه جرعه خوردم و ز مستی خوندم کرم و جود و عطا رو عشقه صحن اسماعیل طلا رو عشقه بعد یک زیارت جانانه برات کرب وبلا رو عشقه ****** بعد یک توسل روحانی میشه این باطن من نورانی توی این میکده پر ساقی شده با ذکر حسین طوفانی یه ساقی اکبر ، یه
ساقی اصغر یه ساقی عباس علمدار حسین چه شور و حالی ، جای
ما خالی چقدر برو بیا داره حسین مثل همیشه امشبم مجنونم مثل همیشه امشبم میخونم هر که دارد به سرش شور و نوا بسم الله همه با ذکر شریف یا رضا بسم الله السلام حضرت عشق و عاشقی ثارالله هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله
