وصیت های امام صادق در هنگام شهادت
وصیت های امام صادق در هنگام شهادت - ابو بصیر گفت خدمت ام
حمیده رسیدم که او را به در گذشت حضرت صادق علیه السّلام تسلیت بگویم. شروع به گریه
کرد. من نیز از گریه او اشکم جارى شد. گفت اگر هنگام درگذشت حضرت صادق(ع) مىبودى
چیز عجیبى مشاهده می کردى. گفت حضرت صادق چشم باز کرد و فرمود هر کس با من خویشاوندى دارد
بگوئید بیاید. همه را جمع کردیم. نگاهى به آنها نموده فرمود: «ان شفاعتنا لا
تنال مستخفا بالصلاة» به شفاعت ما نخواهد رسید کسى که نماز خود را سبک شمارد. - هشام بن احمر از سالمه کنیز حضرت صادق علیه السّلام نقل کرد که گفت
من هنگام درگذشت آن جناب حضور داشتم. بی هوش شد همین که به هوش آمد فرمود به حسن
بن على بن علی بن الحسین که مشهور بافطس بود هفتاد دینار بدهید و به فلان کس فلان
مبلغ و به فلانى این قدر. عرض کردم آقا به کسى پول می دهى که با کارد به شما حمله کرد و قصد
کشتن شما را داشت؟! فرمود نمی خواهى از کسانى باشم که خداوند درباره آن ها فرموده وَ الَّذِینَ یَصِلُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ
یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ یَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ- رعد آیه 21 کسانى که به دستور خدا مراعات حال خویشاوند می کنند و
از خدا و حساب بد بیم دارند.- بلى سالمه!
خداوند بهشت را آفرید و آن را خوش بو کرد که بوى خوش آن از دو هزار سال راه به مشام
می رسد ولى بوى بهشت را نافرمان پدر و مادر و قطعکننده رابطهى خویشاوندى حس
نخواهد کرد. متن عربی: -ثواب الأعمال مَاجِیلَوَیْهِ عَنْ عَمِّهِ عَنِ الْکُوفِیِّ عَنِ
ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ الْمِیثَمِیِّ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أُمِّ حَمِیدَةَ
أُعَزِّیهَا بِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَبَکَتْ وَ بَکَیْتُ لِبُکَائِهَا ثُمَّ
قَالَتْ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ لَوْ رَأَیْتَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عِنْدَ
الْمَوْتِ لَرَأَیْتَ عَجَباً فَتَحَ عَیْنَیْهِ ثُمَّ قَالَ اجْمَعُوا لِی کُلَّ
مَنْ بَیْنِی وَ بَیْنَهُ قَرَابَةٌ قَالَتْ فَلَمْ نَتْرُکْ أَحَداً إِلَّا
جَمَعْنَاهُ قَالَتْ فَنَظَرَ إِلَیْهِمْ ثُمَّ قَالَ إِنَّ شَفَاعَتَنَا لَا
تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلَاةِ.(1) -الغیبة للشیخ الطوسی جَمَاعَةٌ عَنِ الْبَزَوْفَرِیِّ عَنْ
أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ عَنِ ابْنِ عِیسَى عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِیلِ
بْنِ صَالِحٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ أَحْمَرَ عَنْ سَالِمَةَ مَوْلَاةِ أَبِی عَبْدِ
اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع قَالَتْ کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ
اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع حِینَ حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ وَ أُغْمِیَ
عَلَیْهِ فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ أَعْطُوا الْحَسَنَ بْنَ عَلِیِّ بْنِ عَلِیِّ
بْنِ الْحُسَیْنِ وَ هُوَ الْأَفْطَسُ سَبْعِینَ دِینَاراً وَ أَعْطِ فُلَاناً
کَذَا وَ فُلَاناً کَذَا فَقُلْتُ أَ تُعْطِی رَجُلًا حَمَلَ عَلَیْکَ
بِالشَّفْرَةِ یُرِیدُ أَنْ یَقْتُلَکَ قَالَ تُرِیدِینَ أَنْ لَا أَکُونَ مِنَ
الَّذِینَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ الَّذِینَ یَصِلُونَ ما أَمَرَ
اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ یَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ-
نَعَمْ یَا سَالِمَةُ إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ الْجَنَّةَ فَطَیَّبَهَا وَ طَیَّبَ
رِیحَهَا وَ إِنَّ رِیحَهَا یُوجَدُ مِنْ مَسِیرَةِ أَلْفَیْ عَامٍ وَ لَا یَجِدُ
رِیحَهَا عَاقٌّ وَ لَا قَاطِعُ رَحِم.(2) منابع: 1. ثواب الأعمال ص 205 و بحار الأنوار (ط -
بیروت)،ج47،2 2. غیبة الشیخ الطوسیّ ص 128و بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج47،2