گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

می روی اما غممان را چه کارش می کنی

درد بسیار است و درمان را چه کارش می کنی

لا اقل به سن و سال بچه هایم رحم کن

پیرهن مشکی طفلان را چه کارش می کنی

آنقدر زینب گره خورده به مویش که نگو

شانه موی پریشان را چه کارش می کنی

اولین بار است دارم به کسی رو می زنم

التماس چشم گریان را چه کارش می کنی

قاتلت حال تو را هر روز می پرسد ز من

طعنه این نا مسلمان را چه کارش می کنی

نیمه شب ها که میاید تشنگی بالا سرش

خشکی لبهای عطشان را چه کارش می کنی

این دم آخر بیا روضه بخوان گریه کنیم

داغ یوسف در بیابان را چه کارش می کنی

وقتی از مرکب به صورت می خورد روی زمین

کینه های نیزه دارن را چه کارش می کنی

اگر شاعر این شعر را میشناسید لطفا اطلاع دهید