گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

دراین حضورتوسل دعاکنیدمراهم
که خود امیدندارم به روزگارسیاهم

به روی شانه ام ازبس که بارجرم نشسته
جواب قدخمم رانداده است عصاهم

چه وسعتیست کرمخانه دل توکه جاشد
فقط به کنجی ازآن اینهمه گداهمه باهم

مریض بارگناهم پرازتبم کمکم کن
بیاعیادتم و باخودت بیار دواهم

شنیده ام که توسرمیزنی به بی سروپاها
عزیزفاطمه یک شب بیا به خانه ماهم

برای آدم بی چشم ورو که فرق ندارد
اگرخطاب بگیرد گدای بی سروپاهم

بیامزارحسن را چنان قشنگ بسازی
که مست آن بشودگنبدامام رضاهم

وحیدعظیم پور