گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

می نویسم عشق و بی تردید می خوانم جنون

هر کسی دیوانه تر السّابِقونَ السّابِقون

می نویسم عشق و بی تردید میخوانم حسین

عاقلان دانند لـٰـکن اکثرا لایـَـعقـِـلون

این سرشت ماست؛ از خاکیم، خاک کربلا

سرنوشت ماست پس إنّا إلَیهِ الرّاجِعون

صِرف یک دل دادن و عرض ارادت شرط نیست

مُهر باید کرد این دِلنامه را با عَقد خون

پرچم او از ازل بالاست؛ بالا تا ابد

باد این پرچم بلند و هرچه جز آن سرنگون

آی عاشق ها خدای عشق می آید حسین

بعد از این دنیا به جای عشق بنویسد حسین

عشق او جاری ست حتی در مرام اهل بیت

می توان فهمید این را از کلام اهل بیت

ساغر لب های هر معصوم می گوید حسین

بسکه لبریز است نام او ز جام اهل بیت

‌

هم شتابش بیشتر هم اینکه جایش بیشتر

کشتی اش هم فرق دارد با تمام اهل بیت

در نهایت جمع خواهد گشت با نام حسین

سفره ای که پهن می گردد به نام اهل بیت

روز و شب بر او درودِ حق. درود اهل بیت

روز و شب بر او سلامِ حق، سلام اهل بیت

در تمام قلب ها بی شک تو جا داری حسین

آنچه که خوبان همه دارند را داری حسین

اشک می ریزیم و با ذکرت عبادت می کنیم

باز هم از راه دور عرض ارادت می کنیم

ما همه بیمارهای دوری از شش گوشه ایم

بین هیئت ها ز یکدیگر عیادت می کنیم

زودتر راحت کن از درد فراقت خلق را

ما به این دوری مپنداری که عادت می کنیم

فرق دارد گریه ی نوزادی ما با همه

ما برایت گریه از وقت ولادت می کنیم

هر غمی دیدیم، فرمودند فَٱبْکِ لِلحُسین

بعد از آن هرجا غمی دیدیم یادت می کنیم

دوستت دارم من ای در جسم عالمْ جان حسین

آذری می خوانمت: "جانیم سَنَه قُربان حسین".

اگر شاعر این شعر را میشناسید لطفا اطلاع دهید