گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

دوسـت دارم حــرف بزنم با تو شبونه آخدا

حرفای مهــربــونــی و عاشقــونـه آخدا

دوست دارم تـا بشنـوی صدای خسته ی منو

صـدای ذکــر و دعـاهای شبــونــه آخدا

دوست دارم که مونس این بنـده ی تنها بشی

ای کـه تنهـایی و یکتـا و یــگانـــه آخدا

دوســت دارم کــه ساقی کوثرِ تو صدا کنم

عشـــق او از دل مـن کشــد زبــونه آخدا

دوسـت دارم کــه مُحـرم راز دل مـولا بشم

بشنــوم اون دعــاهـای عــارفـونـه آخدا

دوسـت دارم تـو دل چـاه غربتش سـر بِبَرَم

تیر آه خستــه شــو بشــم نشـونــه آخدا

دوست‌دارم‌که‌بشنوم‌چـی می گه از داغ گلش

از غــم سـوختـن درب آشیــونـــه آخدا

دوسـت دارم تا بمیـرم از غـم سینه سـوز او

ضـربـت میــخ در و اون تــازیـونـه آخدا

دوست دارم کـه از غـم یاس کبودش بسوزم

تا بشم خــاکستـر ایــن آشیــونـــه آخدا

محمد علی شهاب