چشـمِ یوسفــ انتظــاران را کسی بینــا نکـرد - مناجات
دوشنبه, ۱۶ آذر ۱۳۹۴، ۱۰:۱۳ ق.ظ
چشـمِ یوسفــ انتظــاران را کسی بینــا نکـرد
روشنــای دیـــده ی امـیـدوار مـا چـه شد؟
با توأم ای دشت بی پایان، سوار مـا چـه شد؟
یـکــه تــاز جـــاده هــای انتـظـــار مـا چـه شد؟
آشنــای «لا فتـی الا علــی» اینکـــ کجـاست؟
صاحبـــِ «لا سیفـــ الا ذوالفقــار» مـا چـه شد؟
چـارده قرن است چهل منزل عطش پیموده ایم
الـتـیــام زخـم هـای بـی شمــار مـا چـه شد؟
چشـمِ یوسفــــ انتظــاران را کسی بینــا نکـرد
روشنــــــای دیـــده ی امـیـــدوار مـا چـه شد؟
ذوالجنـاحـا عصـرِ مـا چـون عصـرِ عاشـورا مبـاد
دشت را گشتی بزن، بنگر سـوار مـا چـه شد؟
باز ای موعــود! بی تـو جمعـه ای دیگـر گذشت
کشت ما را بی قراری! پس قــرار مـا چـه شد؟
می نشینم تـا ظهـور سـرخ مردی سبـز پوش
آن زمـان دیگـر نمی پرسم بهـار مـا چـه شد؟
