گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

الا که صاحب عزای تمام غمهایی

دوباره فاطمیه امده نمی ایی

به ما نگاه کن ای ساحل نجات بشر

تو را طلب کند این دیده های دریایی

کجا سیاه به تن کرده ای غریبانه

کجا به سینه خود میزنی به تنهایی

کجا شبیه علی سر به چاه غم بردی

کجا شبیه علی روضه خوان زهرایی

برای گریه به غم های مادرت اقا

نه این که فکر کنم مطمئنم اینجایی

شنیده ایم که گفتید روضه خوان باشد

به روی چشم هر انچه شما بفرمایید

شنیده ایم زمین خورده است مادرتان

در ان دمی که به در خورد ضربه پایی

هزار بار شکستند رکن مولا را

یکی نگفت چرا میزنید زهرا را