گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

شعر میلاد امام رضا(ع)
عمادبهرامی...

طبیب افریده اند:
شکر خدا که باز طبیب آفریده اند
یک نام آشنای غریب آفریده اند
صدها هزار نوکر دربست ، محضرش
ما را تمام ابن شبیب آفریده اند
تنها فقط به خاطر فردوس مشهد است
آری اگر که حکمت سیب آفریده اند
خورشید زیر سایه گنبد بزرگ شد
گنبد نگو که نور مهیب آفریده اند

دیدم فرشته ای به در خلد می نوشت
پیش حریم شه عددی نیست این بهشت

تو آمدی و شعر ولایت قصیده شد
تو آمدی و باز به ما جان دمیده شد
از لطف بی نهایت شاهنشه کرم
دست أجانب از سر ایران بریده شد
تو حضرت رضا و منم خاک پای تو
از باقی گل تو گلم آفریده شد
گویم هزار بار گلی بر جمال عشق
کز فیض احترام شما قد خمیده شد

ما عاشقیم و نیست به دل ها ره  هرج
عشقی اگر که هست فقط ثامن الحجج