گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

اگر چه مثل محّرم نمی‌شوم هرگز
جدا ز روضه و ماتم نمی‌شوم هرگز

مرا ببخش، مرا چون که خوب می‌دانم
که توبه کردم و آدم نمی‌شوم هرگز

اسیر جاذبۀ حُسن یوسف یاسم
که محو در گل مریم نمی‌شوم هرگز

گناه کارم و حتی بدون اذن شما
بدان نصیب جهنم نمی‌شوم هرگز

نمی فرات بیاور چرا که من قانع

به سلسبیل و به زمزم نمی‌شوم هرگز

قسم به قلب سپیدت سیاهپوش کسی
بجز شهید محّرم نمی‌شوم هرگز

به جان عشق قسم، غیر چارده معصوم

به پای هیچ کسی خم نمی‌شوم هرگز