گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

دورم ازت ولی هوامو داری
دورم ازت ولی تو نزدیکمی
نه اینکه تو ماه شب تارَمی
شمس الشّموس دل تاریکمی

درست نمی دونم ولی گمونم
دفعه ی آخری ازم رنجیدی
برا همینه هر چی در می زنم
جواب نمیدی منو رام نمیدی

آقا دلم لک زده واسه اینکه
یه نصف شب تو مشهدت بگردم
بعد اذون صبح مثل کفترات
بذاری دوره گنبدت بگردم

دیگه داره آبرو زیری میشه
بذار بیام تا آبرو بگیرم
"پایینه پا"اجازه هست باز بیام
تو حوض صحن تو وضو بگیرم

حسّ زیارت دارم انگار آقا
باز یه نفر شفاعتم رو کرده
مثل تموم دفعه های قبلی
خواهرتون وساطتم رو کرده ؟

هزار هزار ، هزار هزار برابر
از بَدیام خوبیِ تو بیشتره
دارم میام از دره باب الجواد
اذن دخولم "یاعلی اصغره"

مثلِ چشای بعضی از زائرات
حوضای صحنات همیشه پُر آبه
آبی که با زبون بی زبونی
میگه هنوز شرمنده ی رُبابه

امام رضا ! وقتی میاد پابوست
میشه بگی رباب چه حالی داره ؟
وقتی میاد شیش ماهه همراهشه ؟
یا نه ! هنوز طفلِ خیالی داره ...

محمّد قاسمی