گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

ای به بقیع آمده! هشیار باش

خفته چرا چشم تو؟! بیدار باش

فرش رهت، بال ملک کرده ‏اند

ذرۀ تو، مهر فلک کرده ‏اند

دیده فروبند ز ناسوتیان

تا نگری جلوۀ لاهوتیان

ترک خودی پیشه کن و خاک شو!

نیستی ار پاک، برو پاک شو!

دل ببر از زمزمه‏ی خاکیان

تا شنوی نغمه‏ی افلاکیان

چشم دل خویش اگر وا کنی

آنچه نبینند، تماشا کنی

این حرم خاص خداوندی ست

طوف درش، مایه‏ی خرسندی ست

شرط حرم، محرمی و محرمی ست

محرم اگر نیستی، از مجرمی ست

مجرم و محرم ز یک ریشه‏اند

در خور آن، مردم حق پیشه‏اند

سالک این راه، دلش پر غم ست

بی‏غم اگر آمده، نامحرم ست!

همدم غم، هم سخن درد باش