گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

 کی ام که با تو کنم گفت و گو؟ عزیز دلم! 

عنایت تو به من داده رو، عزیز دلم 

سیاه رو تر و بی آبرو تر از من نیست

مگر دَهی تو به من آبرو، عزیز دلم 

اگر عزیز دل خود نگویمت چه کنم؟

کجا روم؟ به که گویم؟ بگو؟ عزیز دلم! 

بسوز و آب کُن و شعله زن که بر تو کنند

 چو شمع گریه ی بی های و هوی، عزیز دلم

اگر که با تو نگویم سخن ببخش مرا 

که گریه عقده شده در گلو، عزیز دلم

ز خجلت تو شرم گناه آب شوم 

اگر که با تو شَوَم رو به رو، عزیز دلم

هنوز یاد لب تشنگان کرب و بلا 

نگاه توست به دست عمو، عزیز دلم 

به یاد حنجر خشکی که نهر خون گردید 

دو دیده ام شده از اشک جوب، عزیز دلم