گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

ای مرا دلبر و دلدار دلم میسوزد
همچنان شمعِ شب تار دلم میسوزد

بغضِ غربت به گلو بسته خدا آهم را
پشت این آهِ شرربار دلم میسوزد

گُر گرفته جگرم از ستمِ همسر خود
من ز بی مهریِ این یار دلم میسوزد

دست نیرنگ پیِ یاری اُمُّ الفضل است
زآتشِ زهر ستمکار دلم میسوزد

همۀ عمرم از او زخم زبان میخوردم
یارب از اینهمه آزار دلم میسوزد

ظلم بیداد چونان روزِ مرا شب کرده
که چه در خواب و چه بیدار دلم میسوزد

دور تا دور تنم هلهله دارد دشمن
همچنان زینب از این کار دلم میسوزد

این لبِ تشنه مرا بُرد به گودالِ عطش
از غم قافله سالار دلم میسوزد

چشم من روضۀ طفلان حرم میخواند
مثل چشمان علمدار دلم میسوزد

روضۀ علقمه و بوی گل یاس علی
یادِ آن مادر بیمار دلم میسوزد

مجتبی تاجیک(ساده)