محسن طالبی پور/وفات حضرت معصومه(س)/زمینه/لحظه های آخر شراره ی
زمینه لحظه های آخر شراره ی قلبمه غمت آرزومه داداش یه بار دیگه ببینمت دارم می میرم از داغ فراقت بیا
ای دار و ندارم رضا شد کارم فقط اشک و آه با این ذکر واغربتا
نذار چشم به راه بمیرم ، تو این اشک و آه
بمیرم نشو راضی ای برادر ، که بی سر پناه بمیرم واویلاه آه و واویلا ****** کاش بودی می دیدی گل می ریزن اینجا رو
سرم یه ذره غبارم نیومده سمت معجرم میون این شهر نشنیدم به غیر از سلام دیدم من فقط احترام نشنیدم خدا شاهده ناسزا قد یک کلام یه بغضی تو سینه دارم ، برا عمه بی قرارم برا عمه ای که می گفت ، دیگه معجری ندارم واویلاه آه و واویلا ****** قمیا کجا و آدمای بی نماز کجا محملای امن و محملای بی جهاز کجا شنیدم عمه تنها بوده با قافله در بین کف و هلهله ناموس علی بوده و زنجیر و غل و سلسله تو شام محشری به پاشد ، جسارت به آل ما
شد شنیدم با تازیونه ، تن بچه ها سیا شد واویلاه آه و واویلا
