رضا رسولی/اربعین حسینی/واحد/چهل شبه که از غم و غصت خمیدم
واحد چهل شبه که از غم و غصت خمیدم بمونه داداش چی دیدم و چی شنیدم چهل شبه که برام نمونده دیگه نا چه جور بگم از مصیبت این ماجرا نانجیبا کردن ، حق منو ضایع به سرم آوردن ، یه دنیا وقایع پاشو که زینبت از راه اومد با اشک و با ناله و آه اومد دوباره توی قتلگاه اومد برادر ، حسین من حسینم ****** خاطرات اینجا می شه برا من تداعی همینجا بودکه با هم کردیم چه وداعی توخاطرمه سمت تو آوردن هجوم یه عده گرگ خون آشام و لقمه حروم اینا که نه شرم و ، نه حیایی داشتن داغ تو رو بدجور ، به دلم گذاشتن می زدی تو قتلگه دست و پا میزدم ناله از دل ای خدا بریدن سرت جلوم از قفا برادر ، حسین من حسینم ****** دور و برم و گرفتن یه مشت اراذل همسفر شدم با قاتلت چل تا منزل چهل شبه که قلب من و خون کردن و با هر بهونه زخم زبونم زدن و خیلی اینا کردن ، به خواهرت اجحاف جواب و دادن ، با سیلی و غلاف نبودی بردنم کوفه و شام بردنم میون ملاء عام خندیدن به اشکا و گریه هام برادر ، حسین من حسینم
