گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

کم می خوریم غصه دنیای بی تو را

با این که می کشیم نفس های بی تو را

امروز هم بدون تو بر ما گذشت

کاش فکری کنیم غربت فردای بی تو را

شرمنده ایم از این که نهادیم روز و شب

بر بستر زمین سر تنهای بی تو را

ما هر چه می کشیم از این بی تو بودنست

با گریه پر کنیم مگر جای بی تو را

جز در میان روضه و هیئت بگو کجا

خرجش کنیم دیده و دریای بی تو را

خواندیم از زبان تو ای وای مادرم

اتش زدیم روضه زهرای بی تو را

نشسته ام که بگریم به پشت در مادر

که خیس گریه شوم مثل هر سحر مادر

دوباره فاطمیه باز هم به چشمانم

میان روضه شده سرخ و سرخ تر مادر

هنوز بوی تو را می دهد مدینه ببین

دوباره سر زدم من به این گذر مادر

دوباره بر سر خاکت رسیده ام خاکی

دوباره دامن من شد پر از جگر مادر

برای امدنم باز هم دعایی کن

دعا نما که بیایم  از این سفر مادر

به انتظار ظهورم به انتظار قیام

بخوان دعای فرج را به چشم تر مادر

به انتظار ظهورم که انتقامت را

بگیرم عاقبت از ان چهل نفر مادر