گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

واحد

در بین حجره ناله ای ، بر گوش عالم می رسد

از غربت و غصه ی او ، غم بر روی غم می رسد

ناله ای ، که غم به دل آورد

 با هلهله می رسد ، بر گوش هر خوب و بد

صد آه و واویلتا

 ******

روی زمین پا می کشید ، چون جد عطشانش حسین

غرق عطش گردیده بود ، آن قبله گاه عالمین

همسرش ، شد قاتل جان او

شد مادرش فاطمه ، آن لحظه مهمان او

صد آه و واویلتا

 ******

بر روی بام خانه بود ، جسمش به زیر آفتاب

از سرخی خون جگر ، گردیده روی او خضاب

مرغکان ، چون آمدند در برش

یک باره آنجا زدند ، سایه روی پیکرش

صد آه و واویلتا

دریافت سبک