گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

اشعار شهادت حضرت امام علی النقی(ع)
 
بر سرم سایه ی ایوان طلایی دارم
گوشه ی صحن عجب حال و هوایی دارم
از سر سفره ی او نان و نوایی دارم
سامرایی ام عادت به گدایی دارم
 
سامرا کرب و بلایی به نظر می آید
این دو شش گوشه به دنیا چقدر می آید
 
ردّ پایش همه جا قبله نما میسازد
یک خط از جامعه اش جامعه را میسازد
خادم خانه اش از خاک طلا میسازد
کرمش نیز به شدت به گدا میسازد
 
بی سبب نیست اگر عادتش احسان شده است
نوه ی ارشد آقای خراسان شده است
 
ذوالفقار تو به هر معرکه گفتار تو است
مثل آن حرز جوادی که نگهدار تو است
چه کسی با چه امیدی پِی آزار تو است
نفس فاطمه و دست علی  یار تو است
 
گوشه ی چشم تو کافی است اشارت بکند
دشمنت که عددی نیست جسارت بکند
 
شیعیان تا به ابد بر سر پیمان هستند
تو اگر امر کنی گوش به فرمان هستند
صف به صف لشگرت از مردم ایران هستند
که به فرماندهی شاه خراسان هستند
 
سخت سیلی زده بر بی ادبی ، با ادبش
هرکه لبیک علی النقی آید به لبش
 
ناله ها از دل بیچاره کنم کافی نیست
خویش را از غمت آواره کنم کافی نیست
گریه بر داغ تو همواره کنم کافی نیست
پیرهن در غم تو پاره کنم کافی نیست
 
سال ها هم نفس حجره ی صبرت شده ای
کنج زندانی و همسایه ی قبرت شده ای
 
اگر شاعر این شعر را میشناسید لطفا اطلاع دهید