گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

پناهگاه ندارم شما پناهم باش
اسیر شب شده‎ام پس بیا و ماهم باش

همیشه در به در کوره راه‎ها هستم
بس است در به دری رهنمای راهم باش

اگر چه بار گناهم سیاه کرده مرا
تو روشنی این چهره‎ی سیاهم باش

ببخش اگر که نگاهم به غیر افتاد
از این به بعد خودت محافظ نگاهم باش

به سجده‎های نماز شبت قسم آقا
امید بخشش این نامه‎ی گناهم باش

برای بی کسی‎ات صبح و شام نالیدم
برای غربت قبرم خودت گواهم باش

لیاقتی بده تا نوکر حسین باشم
دوباره واسطه‎ی نوکری شاهم باش

میان هلهله آقا صدا زد «یا مهدی»
بیا و منتقم درد قتلگاهم باش