گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

اگر خواهی از دل ببینی خدا را
نظر کن تو ایینه حق نما را
قدم زد به حصن و حصین ولایت
که وادی امن است اهل ولا را
به ساقی مجلس بگو تا بیارد
شرابا طهورای قالو بلا را
خدا کرده از رحمتش غرق شادی
ز ماهی دریا و مرغ هوا را
بهین زاد روز ولی نعمت ماست
که بخشیده اینسان صفا بزم ما را
به موسی بن جعفر عطا کرد خالق
وجود علی بن موسی الرضا را
به ملک جهان جلوه گر شد طبیبی
که بی نسخه درمان کند درد ها را
ز دامان نجمه گل شد شکوفا
که کرده معطر مشام و فضا را
به روح الا مین ذات حق داده دستور
که زینت دهد فرش و عرش علی را
به صدها فرشته خدا داده فرمان
که خوانند با هم سرود رضا را
رضایی که اماده کرده برایش
سریر خدا گونه ارتضا را
رضا یی که مریضی حق شد رضا یش
ز جلب رضا یش رضا کن خدا را
صبا از عنایت به جنت گذر کن
بشارت بده خاتم النبیا را
خبر کن علی را که گوید به زهرا
ظهور ظهیر زهاب صفا را
قدم زد به عالم امام ﺭﺋﻮﻑی
که بخشد خرا ج جهانی گدا را
بر امد در افاق شمس الشموسی
که خورشید بگرفته از او ضیا را
قدم زد به دنیا انیس النفوسی
که بندد به زنجیر نفس دغا را
به گیتی نهاده قدم دادخواهی
که گیرد ز بیداد گر داد ما را

حمید کریمی