گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

اى دختر عقل و خواهر دین
عصمت شده پاى بند مویت
اى میوه شاخسار توحید
وى گوهر تاج آدمیّت
شیطان به خطاب قم براندند
کاین خانه بهشت و جاى حوّاست
اندر حرم تو عقل مات است
جسمى که دراین زمین نهان است
این ماه منیر و مهر تابان
ایران شده نور بخش ارواح
هر کس به درت به یک امیدى است

وى گوهر دُرج عزّ و تمکین
اى علم وعمل مقیم کویت
همشیره ماه ودخت خورشید
فرخنده نگین خاتمیّت
پس تخت تو را به قم نشاندند
ناموس خداى جایش اینجاست
زین خاک که چشمه حیات است
جانى است که در تن جهان است
عکسى بود از قم و خراسان
مشکات صفت عرش و کرسى
محتاج تر از همه«وحیدى» است