گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

من گناه آلوده ام از هر کجا یی رانده ام   

هرطرف رو می کنم در بسته و درمانده ام

هم نفس بودم زمانی با شهیدان رهت      

در بساط نفس افتادم من و جا مانده ام

کا خیری را ندارم در وجود خود سراغ    

هرکجارو کرده ام بذر گنه افشانده ام

صحنه هایی دیده چشمانم که دارم شرم از آن    

هر کلام نا بجائی از زبانم رانده ام

هر زمان خواندی مرابی اعتنا بودم به تو   

در عوض دادی هزاران حاجت نا خوانده ام

نیست در پرونده اعمال من یک روشنی   

خوب می دانم تو را من بار ها رنجانده ام

لحظه ای قلبم نلرزید از تجلی گناه       

بار ها با هر بدی عرش تو را لرزانده ام

راه من را باز کن یا رب که من سر در گمم       

بس که خود را لابه لای معصیت پیچانده ام

این دل آواره وآلوده ام را پاک کن                

تا شوم سرباز حق مهدی شود فرمانده ام