گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

صنما من فدای چشمانت        به فدای دو چشم گریانت

صنما بی تو دل به جان آمد            دل ز دست غمت زبان آمد

صنما هجر تو گلوگیر است          دل ز عمر بدون تو سیر است

هیچ دانی که از غمت چونم         خون شده از غمت دل خونم

با نگاهی نمی خری ما را            کربلا که نمی بری ما را

حالیا ای شعار عاشورا                العجل تک سوار عاشورا

تا برایم ز قصه ها گویی               قصه ی ظهر کربلا گویی

قصه ی ظهر روز عاشورا              قصه ی سینه سوز عاشورا

قصه ی عاشقان بی همتا         سینه سرخان مست و بی پروا

قصه ی میهمانی گل ها              چهره ی ارغوانی گل ها

قصه ی یک جوان مه پاره        پیکری چاک چاک و صد پاره

قصه ی ای گو که بی بدن باشد     شرح احلی من العسل باشد

قصه ی لاله و سم اسبان             سیزده ساله و سم اسبان

قصه ی کودک شهید حسن      آخرین قسمت امید حسن

قصه ی شرح ساقی طفلان               ناله های عمو انا العطشان

قصه ی مشک خالی سقا             قصه ی خسته حالی سقا

قصه ی تیر و حنجر اصغر           روی نیزه زدن سر اصغر

قصه ی کودکان آواره                 غارت خیمه ها و گهواره

قصه ی آن اذان شیدایی               قصه ی سجده ای تماشایی

قصه ی یک لب ترک خورده    خواهری خسته و کتک خورده

قصه ی دست و پا زدن بر گو        قصه ی نیزه و دهن برگو

قصه ی آتش و خیام حسین         قصه ی آخرین کلام حسین

قصه ی مرکب بدون سوار     قصه ی آن غروب و گرد و غبار

قصه ای از اسیری زینب                از اسیری و پیری زینب

قصه ی ناله های یک مادر           پیکری پاره پاره و بی سر

قصه ی بوریا و یک خواهر                      قصه ی ساربان و انگشتر

قصه ی ازدحام نا محرم               قصه ی موی خاکی و درهم

قصه ی کودکان غش کرده           محملی بی حجاب و بی پرده