گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

تو نوری و خورشید هم خاکستر توست

پرواز صد جبریل در بال و پر توست

این آیه‌های مریم در حال تنزیل

یا آبشار رشته‌های معجر توست

تا ردّ پای سجده‌هایت را گرفتم

دیدم تو نوریّ و خدا در باور توست

فریادهای زخمی دیروز گودال

امروز روی شانه‌های حنجر توست

می‌خواستی زیبا ببینی کربلا را

یعنی حسین بن علی هم بی سر توست

با محمل عریان تو را سنخیّتی نیست

تو زینبی، پرده نشینی بهتر توست

مردم نمی‌بینند حتی سایه‌ات را

هجده سر نیزه نشین، دور و بر توست

مجموعۀ دردی، گلستانِ کبودی

رنگین کمانی، مدّعایم پیکر نوست

فردا که پا در عرصۀ حق می‌گذاری

معلوم می‌گردد قیامت محشر توست