گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

گلدسته هایِ مرقدتان پایه هایِ عرش - فانوس هایِ ساحل بی انتهایِ عرش

بر ساحت ضریح تو انس وملک دخیل - آیینه کاری حرمت کار جبرئیل

زوار خاکی حرمت کبریایی اند - سرگرم کاروکسب شریف گدایی اند

هرلحظه فطرس آمده پابوسیِ شما - طفلی همیشه مانده پَرش زیردست وپا

لاهوتیان مقلد احکام عشق تان  - مِی خوارگان دائمیِ جام عشق تان

ای قبله ی نیاز سماواتیان رضا - پیر مغانِ دیر خراباتیان رضا

صدها ستاره مست شراب نگاه تان - بال فرشته هایِ سما فرش راه تان

پیغمبران ز محضرتان فیض می برند - بهر کبوتران حرم دانه می خرند

روح الامین به لطف شما دل سپرده است - او با کبوتران حرم دانه خورده است

امشب دخیل پنجره فولاد می شوم - در بیستون عشق تو فرهاد می شوم

ای نورلایزال، بگو با دلم سخن  - شد بقعه ی مطهرتان کوه طور من

شیرین دهن، حدیث تو طعم عسل دهد - زیبا سخن،کلام تو عطر غزل دهد

آقا نگاهتان به گِلم روح داده است - تاثیر ‌چشم هایِ شما فوق العاده است

من کافر نگاه اهورایی توام - مجذوب طرز خنده ی زهرایی توام

دربین پیروان تو ملحدترین منم - زندیقیِ رسیده به مرز یقین منم

تا بت پرست کعبه ی خال شما شدم - زاهدترین خلیفه ی ملک خدا شدم

از زیر قبه ی تو به معراج می روم - دیوانه وار در پی حلاج می روم

قرآن مقام شامخ تان را ستوده است - گنجینه ی حقایق خود را گشوده است

با گوشه چشمِ فاطمیِ خود چها کنی! - سنگ سیاه قلبِ مرا ،کهربا کنی

من از پل صراط جزا پرت می شوم - دستم اگر که روز قیامت رها کنی

آقا چه می شود که مرا در صف حساب - از لابه لای آن همه آدم سوا کنی

آقا چه می شود که شوم مَحرم و شما - من را برای دیدن زهرا صدا کنی

آقا سعادت دو جهان قسمتم شود

یکبار اگر برای غلامت دعا کنی

**شعر ازوحید قاسمی**