گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

دستهای خالی ام را با کریمان کارهاست

گریه طفلانه کردن عادت سربارهاست

هرچه اینها میدهند از برکت اصرارهاست

دردمندان را بگو امشب شب بیمارهاست

•

یا طبیب لا طبیب له شفایم را بده

رحم کن بر من جواب گریه هایم را بده

•

روی خوش دادی نشانم با بد من‌ ساحتی

رو گرفتم‌ آمدم عمدا مرا نشناختی

پرده رحمت روی اعمال من انداختی

با خودم آرام گفتم زندگی را باختی

•

حیف از عمری که سوزاندم به پای این و آن

ریخت پای غفلتم‌ خون گریه ی صاحب زمان

•

دم به دم گفتم که جبران میکنم اما نشد

توبه بر درگاه منان میکنم اما نشد

گفتم این دل را گلستان میکنم اما نشد

نیمه شب گریه فراوان میکنم اما نشد

•

بی کس و کارم نگاهم کن الهی بالحسین

بار دیگر سربراهم کن الهی بالحسین

•

هرکجا حرف علی شد خیر چشم تر رسید

ماجرا از کوفه سمت کربلا یکسر رسید

از علی مرتضی تا به علی اکبر رسید

زد به میدان و همه گفتند پیغمبر رسید

•

سروقامت ماهرو بالانشین بالابلند

رفت وقتی از حرم شد ناله زنها بلند

•

سوره کوثر به میدان آیه هایش شد جدا

عین لام و یا علی اکبر هجایش شد جدا

از دهانش ناله ی بابا بیایش شد جدا

دست و پا زد دست و پا زد دست و پایش شد جدا

•

روی زانوی پدر رفت و ز هم وا شد سرش

یک عبا نه!صد عبا کم بود بهر پیکرش