گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

که زیر سایۀ مولاست یا اباالحجة

نگفته، حاجتِ دل را برآوری آقا

ز بس که لطف تو با ماست یا اباالحجة

به خوان نعمت تو انبیاء بنشستند

که دست جود تو غوغاست یا اباالحجة

هزار حاتم طایی گدای سفرۀ تو

که سفره دار تو یکتاست یا اباالحجة

که گفته گوشۀ تبعید فیض جاری نیست

کرامت تو ز بالاست یا اباالحجة

بهارها همه دم صحبت از گُلت دارند

گُل تو یوسف زهراست یا اباالحجة

هزار یوسف مصری غلام یوسف تو

دَمَت هزار مسیحاست یا اباالحجة

خبر دهند به اردوی سوگوارانت

بساط ناله مهیّاست یا اباالحجة

صدای نالۀ مهدی به گوش می آید

که نور چشم تو تنهاست یا اباالحجة

عزای غربت تو بوی مجتبی دارد

دلت کرانۀ غم هاست یا اباالحجة

مخور که زهر جفا در طعام می ریزند

کنار سفره ات اعداست یا اباالحجة

فراق و غربت و تبعید و رنج، قوت تو شد

که غصه یار تو مولاست یا اباالحجة

هنوز یار نداری که یاری تو کند

که از مزار تو پیداست یا اباالحجة

شکسته باد نظامی که حرمت تو شکست

مزار تو همه دل هاست یا ابالحجة

هزار گنبد تابان به مرقدت روشن

که فرشت عرش معلّاست یا اباالحجة

ملائک حرمت با وقار می گویند:

که کربلای تو این جاست یا اباالحجة