گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

ما ذیل سایه ی رضوی پا گرفته ایم
از فیض اوست هر چه به دنیا گرفته ایم
هر بار رفته ایم به باب الجواد او
حاجات خود تمامی و یکجا گرفته ایم
هر دفعه گفته ایم به سلطان ارتضا
جان جواد !! عزت عقبی گرفته ایم
این بس که ما ز برکت لطف وسیع او
خادم شدیم و منصب آقا گرفته ایم

این کار عاشقی است که پر باز می کنیم
با شوق یار یکسره پرواز می کنیم

بال و پری گشوده دلم در هوای تو
من زنده ام ز رحمت و جود و عطای تو
دستم پر از نیاز و دلم مملو از امید
با کاسه ای شکسته به درب سرای تو
یا حضرت جواد الائمه عنایتی
من سائل و امید دل من وفای تو
ای آسمان گدای مقام رفیع تو
من هم گدای رحمت بی انتهای تو

نام شما تمام نیاز دل من است
مهر شما قبول نماز دل من است

شیرین تر از عسل به خدا ذکر نام توست
واجب به حکم عشق فقط احترام توست
باران اگر گرفت به لطف شما گرفت
خورشید و ماه وقف درود و سلام توست
جود و کرم همیشه بریزد ز دست تو
احسان به سائلان همه دم در مرام توست
وقت قعود ذاکر ذکر خفّیه ای
لطف و عطا نمایش وقت قیام توست

بر ما بتاب ای نهمین شمسه ی ولا
ای انعکاس فاطمه دردانه ی رضا

بوی بهشت ذره ای از عطر و بوی تو
مستی دائمی ما از سبوی تو
راحت نبود نام تو بردن به روی لب
راحت نبود پر زدن دل به سوی تو
ای سفره ی عنایت تو تا همیشه باز
کی می شود که سر بزنم من به کوی تو
درد آشنای سینه ی هر خسته ای تویی
داروی درد هر دل بیچاره هوی تو

ما را کنار سفره ی جودت مقیم کن
ما را هم از اهالی خُلق عظیم کن

محمد مبشری