حسین رحمانی/شهادت امام هادی(ع)/زمینه/دور از وطنم ، می لرزه تنم
زمینه دور از وطنم ، می لرزه تنم آتیش میگیرم من از، اشک حسنم مادر، بیا کنارم این دم آخر
، روضه می خونم با دل مضطر بیاد جدم شهید بی سر هر چند، مسموم زهر کینه ام
اما ، غارت نمی شه پیکرم اینجا تنم نمی مونه روی خاکا ای وای امون امون
از این غریبی ****** آه بی جواب ، درد بی حساب بردن منو به اجبار، تو بزم
شراب انگار، روضه ی شهر شام شده
تکرار ، بزم شراب داده منو آزار مردم بیاد عمه جون صدبار اما، این جا کجا و بزم اون
نامرد ، یکی همش با خیزرون می زد یکی به اهلبیت جسارت کرد ای وای امون امون
از این غریبی ****** من نیمه جونم ، أشهد میخونم میشه حرم و قبرم ، گوشه ی
خونم میرم، دیگه از این زمونه
دل سیرم ، تو غربت و غریبی می میرم تموم میشه روزای دلگیرم بوی، مدینه پیچیده دیگه اینجا
، یعنی رسیده مادرم حالا شدم شهید شهر سامرا ای وای امون امون
از این غریبی
