گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

واحد

به چشمم ره گریه وا شد ، چه شور و بساطی به پا شد

به یاد عزیزان زهرا ، دلم راهی سامرا شد

عجب سامرای غریبی ، حریمش به رتبه رفیع است

بسوزد دل گریه کن ها ، که قدری شبیه بقیع است

ازین داغ عظمی ، زند ناله زهرا

واویلا واویلا ، واویلا واویلا

واویلا واغربتا

******

اگر چه عزیزان زهرا ، به درد دو عالم طبیبند

چه گویم هنوزم به قرآن ، ائمه غریب غریبند

علی رغم این دشمنی ها ، وَ بی شرمی اهل عصیان

من ِ شیعه هم غافلم از ، مقامات اعلای آنان

بیایید شویم یار ، به اولاد زهرا

به کسب علوم و ، به کار و به تقوی

لبیکَ یبن الحیدر

******

یکی از همانها که گفتم ، بُود هادی آل احمد

گل گلشن آفرینش ، ز خوبان عالم سرآمد

چو اجداد خود آن زمانه ، ز حقّ خودش گشته محروم

به دست ستمکار طاغوت ، غریبانه گردیده مسموم

سراسر شرر شد ، از آن زهرا کینه

تو گویی دلش سوخت ، به یاد مدینه

واویلا واغربتا

******

پسر کشته ی آتش زهرا ، وَ اشک دو عالم روانه

ولی مادر و آتش در ، ولی مادر و تازیانه

بُوَد تا ابد غرق ِ در اشک ، نگاهم سوی خاک کوچه

که زهرا به پیش امامش ، فتاده روی خاک کوچه

قلوب ملائک ، گرفتار زهراست

دل هر دو عالم ، عزادار زهراست

واویلا واغربتا

دریافت سبک