گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

یک تکه ابر سوی بیابان بیاورید

قحطیِ عشق آمده باران بیاورید

بر روح پر تلاطم انسان عصر جهل

آرامشی به وسعت طوفان بیاورید

یک چشمه از بهشت خدا را از آسمان

تا خانه ی پیمبر دوران بیاورید

الطاف بی نهایت پروردگار را

در قالب سه آیه ی قرآن بیاورید

یک سیب سرخ به پیمبر دهید و بس

حوریه ای به کسوت انسان بیاورید

هر سیب سرخ سیبِ پیمبر نمی شود

هر سوره ای که سوره ی کوثر نمی شود

زیبا نزول کرده و زیباتر از همه

این که نشسته این همه بالاتر از همه

خوابیده است همره لالایی نسیم

دریا به روی دامن دریاتر از همه

از باغ و باغبان گلش دل ربوده است

این غنچه ای که گشته شکوفاتر از همه

او ماهِ خانواده ی خورشید مکه است

بی خود که نیست آمده زهراتر از همه

با این همه لطافتش انصاف را بگو

انسیه هست این زن حوراتر از همه

ما را به مدح مادر آئینه ها چه کار؟

جایی که مدح فاطمه را کرده کردگار

روشن به نورِ آمدنش آسمان شده است

این زن که قبل خلقت خود امتحان شده است

عطر بهشت آمده همراهِ مقدمش

دنیای پیر با نفس او جوان شده است

هان ای زنان زنده به گور زمان جهل!

هنگام رستخیز حقوق زنان شده است

وقت نماز شرعی اگر چه نیامده

برخیز ای بلال زمان اذان شده است

آخر میان خانه ی آیینه های شهر

آیینه ی خدای نما میهمان شده است

زهرا نبود زُهره دگر نُه فلک نداشت

زهرا نبود سفره ی خلقت نمک نداشت

خیر کثیر چشمه ی جوشان کوثر است

بنیان گذار نسل شریف پیمبر است

حرف خدا و سوره ی کوثر به روشنی ست

نسلی که فاطمی نبُوَد نسل ابتر است

این خانواده را برکت می دهد خدا

این نسل سبز زنده ترین قوم محشر است

ما را غم از تلاطم دریای کفر نیست

تا کشتی نجات ولایت شناور است

ما کودکان گمشده ی صبح محشریم

امّیدمان به آمدن از راهِ مادر است

هر بانویی که بانوی محشر نمی شود

هر کس برای شیعه که مادر نمی شود

تو چشمه ی زلال حیاتی که گفته اند

بالاتر از تمام صفاتی که گفته اند

بعد از پدر به روح بلند تو می رسد

بانو سلامِ حق، صلواتی که گفته اند

جز با کلیدِ مِهر شما وا نمی شود

در روز حشر باب نجاتی که گفته اند

وصف تو با کلام زمینی کجا رواست

شأن کنیز توست رُواتی که گفته اند

شیرین تر از شورِ نم اشک هایتان

از شهد شاخه های نباتی که گفته اند

بانو بیا و یک شب جمعه ببر مرا

همراه خود کنار فراتی که گفته اند

بیش از هزار سال بُوَد گریه می کنی

بر داغ کشته ی عَبَراتی که گفته اند

ای مادر شهید دعا کن برای من

یک شب بمیرم از غم ارباب بی کفن