گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

ای همسفر قرار تو باورنکردنیست

من ، اربعین ، کنارتو ، باورنکردنیست

با نیمه جان مانده خودم را رسانده ام

اینجا ، سر مزار تو ، باورنکردنیست

بر روی سرخ همسفرانت نگاه کن

این باغ لاله دار تو باورنکردنیست

در زیر تازیانه به سر شد اسارتم

تا آمدم دیار تو باورنکردنیست

من را ببین و مادر خود را نظاره کن

قدِّ کمان یار تو باورنکردنیست

#

آنان به قلب خون شده جز غم نذاشتند

چیزی برای خواهر تو کم نذاشتند

مهمان شام بودم و بر میزبانیم

یک لحظه چشم خویش روی هم نذاشتند

جز سنگ و تازیانه و سیلی و کعب نی

بر زخم های واشده مرهم نذاشتند

دیگر چه وقت حرف عبا و امامه است

وقتی به دست های تو خاتم نذاشتند

دیدی چطور که آل پیمبر عزیز شد

در مجلسی که دخترک تو کنیز شد