گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

ارباب زاده ای که خود ارباب عالم است

در چهره اش جمال پیمبر مجسم است

نور است نور محض ز جنس پیامبر

هر چه بگویم از منش و منطقش کم است

نامش علی نهاده به کوری دشمنان

ارباب ما حسین که ارباب عالم است

اعمال امشب است در مفاتیح عاشقی

مستی کنید، جام و می اش هم فراهم است

مجنون خویش کرده و لیلای ما شده

از شوق اوست دیده اگر پر ز شبنم است

حالا خبر دهید گدایان شهر را

پایان مستمندی و فرجام ماتم است

اصلاً نه جای شک و شبه اَست و سوال

پر می کنند کیسه های تهی را – مسلّم است

اَین المَفَر لشگریان می رسد به گوش 

غرش که می کند و چهره درهم است

اما چرا در شب میلاد حضرتش

حال و هوای این غزلم چون محرم است ؟

در بین روضه های غمش آتشم زدند

آن روضه ای که در لهوف و مقرم است

آن روضه ای که خواند قطعه قطعه اش

با دیدنش قامت بابای او خم است

---------------------------------------------------