گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

علیرضا قاسمی

ز هر طرف مه رخساره ات به جلوه گری ست
خموش باد نگاهی که ناظر دگری ست

دو صد مسیح نفس مانده واله و مبهوت
که در فضای شفاخانه ات عجب اثری ست

اگر به اشک غمت شست و شو کند ابلیس
خدا گواست که از هر گنه به حشر ، بری ست

کنم به تاجوران ناز از غلامی تو
که نوکری در این خانه فوق تاجوری ست

اگر تو جلوه نمایی به وقت دادن جان
به عمر ، افضل ساعات بنده ، محتضری ست

به دهر هر خبری هست زیر پرچم توست
اگر کسی در دیگر زند ز بی خبری ست

سزد تمام بخوانم نماز در حرمت
که حائر تواَم ای شاه ! خانه ی پدری ست

ز عمر نوح فزون تر دهند اگر کس را
به هرزه می رود ار بی غم رُخَت ، سپری ست

هزار سال ز سر دادنت گذشت و فلک
هنوز هم به عزای تو گرم نوحه گری ست

صف جزا ، نفسی خنده از لبش نرود
" رحیق " آن که دمی در غم حسین گریست