گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

منظور ز نظم همه منظومه و افلاک و سماوات و تمام کره ی خاک و یَم و کوه و بیابان و جهان و مه و مهر و گل و دریاو بنی آدم و خیل ملک و سعی و صفا و جبل الرحمه و عرش و عرب و هم عجم و هستی و مستی و رواق و کم و بیش و حجرالاسود و هم زمزم و طور و شرف و عزت و آزادگی و بندگی و هرچه که میدانی و میدانم و جوی و جَرَیان و قلم و قله و کوه و خوده روح و رُسل و آدم و نوح و خوده زهرای بتول و همه ی آنچه که گفتیم و نگفتیم و فقط عشق علی بود و علی بود و علی بود ۰ زمین بود و زمان بود و عیان بود که مقصود دل احمد مختار علی بن ابی طالب همان شاه نجف بود ۰ غدیر خم و ختم رسل و خاطره ی دست یداللهی حیدر بروی دست نبی بود عجب روزو شبی بود عجب تاب و تبی بود رسول مدنی گفت منم خاتم خیل رُسل و سرور و اقای شما دلبر و مولای شما سید عظمای شما آیت کبرای شما ماه دلارای شما والی والای شما وَ علی هست کنار من و من ازعلی و حیدر کرار زمن ماهمه ازنور خداوند رحیمیم و کریمیم وَ هرکس که مرا سید و اقای خودش دید بداند که علی بعد من اقای جهان است وَ چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است بدانید علی آنکه در قلعه ی خیبر بکند با سر انگشت کرامت به شجاعت به صلابت به درایت وَ علی بعد رسول مدنی شمس هدایت بُود و راه شفاعت به جز از کوی علی نیست بدانید فقط حیدر کرار امیر است و وزیر است که امروز همان روز غدیر است که کامل شده از لطف علی دین مُدَوَّن شده ی خالق خلاق نبی ۰ عالمیان آدمیان شاد که در روز جزا حاکم احوال بشر صاحب شمشیر دودم گشته چه زیبا قَدَری خورده رقم دست علی دست نبی بود تبسم ب لبه مجمع افلاک وصیِ نبوی شد پدر خاک ملایک به حضورش همگی سینه شده چاک چه شوری و غروری و چه نوری شده در سینه تبدار وَ امروز همه شاهد و مشهود که دستان علی رفت به بالا و دل جن و بشر گشت تصلا که صلات علوی عین قیام نبوی بوده و اسلام فقط بر در بیت علی عالی اعلاست پذیرفته شود حج و زکات و همه ی اصل و فروع همه ی دین خدا نیست به جز نوکری کوی امیر دوسرا دلبر و دلدار خدا فاتح بدر و احد و خیبر و مافوق تَصور بُود این شاه معلی ۰ همه راضی ازین حکم و همه محو رخ حضرت مولا غدیری شده بودند و همه مست ازین باده ی مینای الهی و ولی حیف که چیزی نگذشت و همه تکذیب کنان خانه نشینیِ علی بود و هجومی که شد آغاز در خانه ی او هجمه ای از آتش اغیار وَ محبوبه دل ختم رسل سوخت میان درو دیوار وَ شد شعله شرر بار زمین خورده گل بیت رسالت به دل زار شده سینه ی او غرق به خون ظلم چه بسیار شده خون به دل حیدر کرار وَ خونی شده مسمار لگد مال شده انسیه ی حضرت دادار خدایا چه کند حیدر کرار ۰۰۰۰