گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

چِقَدَر نـیـزه بلند است نیفتی پسرم

چنگِ این حرمله­ ی پست نیفتی پسرم

با وجودیکه رویِ نـاقه و در زنجیرم

دلم از دور به تـو هست نیفتی پسرم

هر طرف رفت سرت دست به آن سو بردم

نـیـزه دارِ تو بود مست نیفتی پسرم

در سفر شانه به شانه شده ای با عباس

بـه تـو حالا نرسد دست نیفتی پسرم

کاش بـا روسریِ غـارتیِ من قَدری

روی نی دورِ تو می بست نیفتی پسرم

بیشتر جایِ خودت را سرِ نِی محکم کن

سـفرِ شـام به پیش است نیفتی پسرم

نیزه خم می شد اگر، با دلِ صد چاک علی

می گرفتم ز سـر و صورتِ تـو خاک علی